ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ρετσέλι ( ουσ. ουδ. ) ρετσ̑έλι [reˈtʃeli] Αραβαν., Σίλατ., Τελμ., Τζαλ., Φερτάκ. ρετσ̑έλ' [reˈtʃel] Αξ., Τροχ. ιρετσέλ' [ireˈtsel] Μαλακ., Φλογ. γιρατσ̑άλ' [ʝiraˈtʃal] Μισθ. Πληθ. ρετσ̑έλια [reˈtʃeʎa] Αξ., Τροχ. λετσέρια [leˈtserʝa] Ανακ., Σινασσ. ...

ρεχάμι (ουσ. ουδ.) ρεχάμι [re'xami] Φάρασ. Πληθ. ρεχάμε [re'xame] Φάρασ. γιραχάμια [ʝiraˈxamɲa] Μισθ. Από το τουρκ. ουσ. rakam (<αραβ.) = ψηφίο, αριθμός, αριθμητική.

Αριθμητική ό.π.τ. : Nτα μαθηματικά λέιξαν ντα γιραχάμια· ντα γιραχάμια δε ντα έμαχιν (Τα μαθηματικά τα έλεγαν γιραχάμια· τα μαθηματικά δεν τα έμαθε) Μισθ. -ΑΠΥ-ΕΝΔ

ρέχιν ( ουσ. ουδ. ) ρέχιν [ˈreçin] Φλογ. ρέχιμ [ˈreçim] Μαλακ., Φλογ. ...