ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ρεντέ ( ουσ. ) ρεντέ [renʹde] Μαλακ., Σίλ. λιανdά [ʎanˈda] Μισθ. Πληθ. ρεντέδια [renʹdeðʝa] Σινασσ. ...

ρεντελεντώ (ρ.) ρενdελεdώ [rendeleˈdo] Σίλ. ρενdελεΐζου [rendeleˈizu] Σίλ. Από το τουρκ. ρ. rendelemek = α) πλανίζω, ροκανίζω β) τρίβω γ) ξυρίζω.

1. Πλανίζω : Ρενdελεdώ του ξύλου (Πλανίζω το ξύλο) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6 Συνών. γιοντώ

2. Tρίβω τυρί : Σε ρενdελεΐσ’ τζ̑υρί (Θα τρίψω τυρί) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6 Συνών. ξουρίζω

ρεσπέρης ( ουσ. ) ρεσπέρης [reˈsperis] Τσελτ. ιρεσ̑πέρ’ [ireˈʃper] Φάρασ. γιρεσπέρ' [ʝireˈsper] Δίλ. γιρεσ̑πέρης [ʝireˈʃperis] Μισθ. ιρεσπέρους [ireˈsperus] Τροχ. γιρασπάρους [ʝiraˈsparus] Μισθ. γερασπάρους [ʝeraˈsparus] Μισθ. Θηλ. ιρεσ̑πέρ’τσ̑α [ireˈʃpertʃa] Φάρασ. Πληθ. ρεσ̑πέρ’ [reˈʃper] ...