ρεσπέρης (ουσ.) ρεσπέρης [reˈsperis] Τσελτ.

Τσελτέκ

ιρεσ̑πέρ’ [ireˈʃper] Φάρασ.

Φάρασα

γιρεσπέρ' [ʝireˈsper] Δίλ.

Δίλα

γιρεσ̑πέρης [ʝireˈʃperis] Μισθ.

Μισθί

ιρεσπέρους [ireˈsperus] Τροχ.

Τροχός

γιρασπάρους [ʝiraˈsparus] Μισθ.

Μισθί

γερασπάρους [ʝeraˈsparus] Μισθ.

Μισθί

Θηλ. ιρεσ̑πέρ’τσ̑α [ireˈʃpertʃa] Φάρασ.

Φάρασα

Πληθ. ρεσ̑πέρ’ [reˈʃper] Από το τουρκ. ουσ. rençper = αγρότης, όπου και διαλεκτ. τύπ. ileşber (THADS, λ. ileşber).

Αγρότης ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ζορλού γιρεσ̑πέρης (Καλός αγρότης) Μισθ.

Μισθί

-ΙΛΝΕ 887

Κωστάκης 1967

|| Φρ. Α λαλήσ’ βοριάς, να χαιραστούν ρεσ̑πέρ’ (Αν φυσήξει ο βοριάς, χαρούν οι γεωργοί˙ Ο βοριάς ευνοεί τις καλλιέργειες ) Μισθ.

Μισθί

-Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

ρέτζα () ...