Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ριφόκκο ( ουσ. ουδ. ) ριφόκ-κο [riˈfokko] Φάρασ. ...
ρίφτημα (ουσ. ουδ.) ρίφτημα [ˈriftima] Ουλαγ. Από το θ. αόρ. του ρ. ρίφτω και το παραγωγ. επίθμ. -μα.
Ρίξιμο Ουλαγ. Συνών. σύρσιμο
ρίφτω ( ρ. ) ρίφτω [ˈrifto] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Ουλαγ., Τελμ., Φερτάκ., Φλογ. ρίφτου [ˈriftu] Μισθ. ρίχτου [ˈrixtu] Δίλ., Μισθ., Σίλ. Παρατατ. ρίβιξα [ˈriviksa] Μισθ. ρίφτισ̑κα [ˈriftiʃka] Αξ., Τροχ. ρίχτισ̑κα [ˈrixtiʃka] Αξ., Αραβ. Αόρ. έριψα ['eripsa] Αξ., Αραβαν., Ουλαγ., Ποτάμ., Φερτάκ. γ', Εν., Αόρ. έρψεν ['erpsen] Αξ. Προστ. ρίψε [ˈripse] Αραβαν., Τελμ. Παθ. ρίφτουμαι [ˈriftume] Γούρδ. ...