αγκαλίζομαι (ρ.) ανgαλίζομαι [aŋgaˈlizome] Φάρασ.

Φάρασα

’γκαλίζομαι [gaˈlizome] Φάρασ.

Φάρασα

ανgαλούμαι [aŋgaˈlume] Ανακ.

Ανακού

ανgαλίζουμι [aŋgaˈlizumi] Μισθ.

Μισθί

αγκαλιζιέμι [aŋgaliˈzʝemi] Μισθ.

Μισθί

Αόρ. ’γκαλίστα [gaˈlista] Φάρασ.

Φάρασα

Υποτ. ανgαλωθώ [aŋgaloˈθο] Ανακ.

Ανακού

Προστ. Εν. αγκαλού [aŋgaˈlu] Ανακ.

Ανακού

Αρχ. ρ. ἀγκαλίζομαι. Ο τύπ. ανgαλούμαι με μεταπλ. κατά τα συνηρημένα λόγω του κοινού αορ.

Αγκαλιάζω ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Πακέ ντέ σι ζορμόντσ̑α, λε, ας σ’ αγκαλιστώ λίου, λέ’ (Παρασκευή δεν σε ξέχασα, λέει, ας σ’ αγκαλιάσω λίγο, λέει) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-Καρατσ.

ΑΠΥ-Καρατσ.

Φίλαναν το χέρι του μάνα τουνε, αγκαλούτανε σο λαιμό τουνε (Φίλαγαν το χέρι των μανάδων τους, αγκαλιάζανε τον λαιμό τους) Ανακ.

Ανακού

-Κωστ.Α.

Κωστάκης 1963

’γκαλίστη τσ̑αι το γιόν ντου τσ̑αι φίλτσεν ντα (Αγκάλιασε και τον γιο του και τον φίλησε) Φάρασ.

Φάρασα

-ΚΜΣ-Θεοδ.

ΚΜΣ-Θεοδωρίδη 2017

|| Ασμ. ’γκαλίστου με τζ̑αι φία με σο στόμα
’α νάρτ’ α μέρα να ’ινούμ’ α χούφτα χώμα ( Αγκάλιασέ με και φίλα με στο στόμα
θα έρθει μιά μέρα που θα γίνουμε μιά χούφτα χώμα ) Φάρασ.

Φάρασα

-Λαμπρ.

Λαμπρόπουλος 2005

Συνών. αγκαλιάζω, αναγκαλίζομαι, κοτζακλαντίζω

αγκιζόμ ( ουσ. ουδ. ) αgιζόμ [aɟiˈzom] Μισθ. αγκοζόμ [agoˈzom] Μισθ., Φλογ. αγκουζόμ [aguˈzom] Μαλακ. αgιζόν [aɟiˈzon] Μπέηκ. Πληθ. αγκουζόμια [aguˈzomɲa] Μαλακ. αγκοζόμια [agoˈzomɲa] Ποτάμ., Φλογ. ...