ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

αγκιρντώ ( ρ. ) ανι̂ρντι̂́ζω [anɯrˈdɯzo] Αξ. αgιρτίζου [aɟirˈtizu] Φάρασ. ανgιρτώ [aŋɟirˈto] Σινασσ. ανγι̂ρτώ [aŋɯrˈto] Φλογ. αγιρτώ [aʝirˈto] Σινασσ. ανουρντώ [anurˈdo] Ανακ. αγκαρτώ [aŋgarˈto] Σινασσ. ...

αγκλαβή (ουσ. θηλ.) αγκλαβή [aŋglaˈvi] Γούρδ. Πιθ. από το μεταγν. ουσ. ἐκλαβή, με επίδρ. του ρ. ανλαντίζω.

Nόηση, γνώση. Συνών. χαμπάρι

αγκώνας ( ουσ. θηλ. ) ανgώνα [aŋˈgona] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Σίλατ., Σίλ., Σινασσ., Τροχ., Φάρασ., Φκόσ., Φλογ. νανgώνα [naŋˈgona] Αξ. ...