καυχησιάρης (επίθ.) καυκησάρης [kafciˈsaris] Σινασσ.

Σινασσός

καυσ̑άρης [kafˈʃaris] Σίλ.

Σίλλη

Ουδ. καυχησάρι [kafçiˈsari] Σινασσ.

Σινασσός

Mεσν. επίθ. καυχησιάρης. Ο τύπ. καυκησάρης νεότ.

Καυχησιάρης ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Φρ. Καυχησάρι μ' άλογο ψωριάρι μ' γαϊδούρ' (Καυχησιάρικο μου άλογο, ψωριάρικό μου γαϊδούρι˙ γι' αυτούς που, αν και ανίκανοι, υπερηφανεύονται) Σινασσ.

Σινασσός

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

Συνών. κιμπιρλού :2

καυχιέμαι ( ρ. ) καυκιέμαι [kafˈceme] Μαλακ., Ποτάμ., Σινασσ., Τελμ. καυτσ̑έμαι [kafˈtʃeme] Φάρασ. καυτζ̑έμαι [kafˈdʒeme] Φάρασ. καυτσ̑ίζουμου [kafˈtʃizumu] Σίλ. Παρατατ. καυχιούμουν [kafˈçumun] Τελμ. καυχούμουν [kafˈxumun] Σινασσ. καυτζ̑ουμουν [kafˈdʒumun] Φάρασ. Αόρ. εκαυχίστα [ekafˈçista] Σινασσ. καυτσ̑ι-έστα [kafˈtʃesta] Φάρασ. Προστ. καυτσ̑ήστου [kafˈtʃistu] Φάρασ. ...