κεφσούζης (επίθ.) κεϊφσούζη [ceifˈsuzi] Φάρασ.

Φάρασα

κ͑εφσούζης [kʰefˈsuzis] Φάρασ.

Φάρασα

Θηλ. κ͑εφσούζα [kʰefˈsuza] Φάρασ.

Φάρασα

Ουδ. κ͑εφσούζι [kʰefˈsuzi] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. επίθ. keyifsiz = άκεφος, όπου και διαλεκτ. τύπ. kefsiz = άρρωστος.

1. Ως επίθ., άκεφος, στενοχωρημένος

2. Ως ουσ., ακεφιά, έλλειψη διάθεσης.

κεχαγιάς ( ουσ. αρσ. ) κεχαγιάς [cexaˈʝas] Φκόσ. κεχάς [ceˈxas] Φάρασ. κ͑ιαχ̇ιάς [kʰaxˈʝas] Δίλ., Σίλατ., Σινασσ. Θηλ. κεχάβη [ceˈxavi] Φάρασ. ...