ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κατακωλώ ( ρ. ) κατακωλώ [katakoˈlo] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Σινασσ., Φλογ. κατακαλώ [katakoˈlo] Σινασσ. κατακωώ [katakοˈo] Φάρασ. κατακουώ [katakuˈo] Φάρασ. κατακωάγω [katakοˈaɣo] Φάρασ. κατακωλύζω [katakoˈlizo] Φάρασ. Αόρ. κατακώλ’σα [kataˈkοlsa] Αραβαν., Γούρδ., Φλογ. κατακὠλτσα [kataˈkοltsa] Αξ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Τσαρικ., Φάρασ., Φλογ. ...

καταλαχού (επίρρ.) καταλαχού [katalaˈxu] Σινασσ. Νεότ. επίρρ. καταλαχοῦ, πβ. Σουμμ., Παστ. φίδ. Ε´ [681] «Εἰς τὸ καυκὶ τοῦ ποταμοῦ … καταλαχοῦ πρωτύτερα τό ’βρηκα (το παιδί)», το οπ. από το νεότ. ρ. καταλαχαίνω με επίδρ. των επιρρ. σε ‑οῦ.

Τυχαία Σινασσ.

κατανημερινός ( επίθ. ) κατανημερ'νό [katanimerˈno] Φάρασ. ...