ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ανακρούμαι ( ρ. αποθ. ) ανακρούμαι [anaˈkrume] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Ποτάμ., Σινασσ., Φλογ. 'νεκρούμαι [neˈkrume] Φάρασ. ανακρούμι [anaˈkrumi] Μαλακ. ανακριούμαι [anakriˈume] Ανακ., Μαλακ. ανακρούζομαι [anaˈkruzome] Αξ., Τελμ. ανακρούζουμαι [anaˈkruzume] Αραβαν. ανακρούζουμι [anaˈkruzumi] Μαλακ. ανακρουζιέμι [anakruˈzʝemi] Μισθ. ανακρόζομαι [anaˈkrozome] Σίλατ. αναγροίσκομαι [anaˈɣriskome] Σίλατ. ...

ανάλατος (επίθ.) ανάλατο [aˈnalato] Ανακ., Μισθ. αλάνατο [aˈlanato] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μισθ., Φλογ. 'νάτος [ˈnatos] Φάρασ. Από το μεσν. επίθ. ἀνάλατος με αντιμετάθ. των [n] και [l].

Ανάλατος ό.π.τ. : 'νάτου φαΐ (Ανάλατο φαΐ) Φάρασ. -Παπαστ.-Καρακ. || Φρ. Ανdί σαβάχος σα 'νάτα μη γι-άς (Σαν τον βλάκα μη γελάς στα ανάλατα˙ για όσους πειράζονται από τα γέλια των άλλων) Φάρασ. -Λουκ.Λουκ. Συνών. τουσσούζι

αναλίκι ( ουσ. ουδ. ) αναλι̂́κ [anaˈlɯk] Ουλαγ., Σεμέντρ., Τροχ. αναλι̂́χ [anaˈlɯx] Αξ., Αραβαν., Ουλαγ. αναλούκ [anaˈluk] Μισθ. αναλούχ [anaˈlux] Μισθ. ...