ανάκα (ουσ. θηλ.) ανάκα [aˈnaka] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Φάρασ., Φερτάκ.

Ανακού, Αραβανί, Γούρδονος, Φάρασα, Φερτάκαινα

άνακα [ˈanaka] Αξ., Σίλατ.

Αξός, Σίλατα

γιάνακα [ˈʝanaka] Μισθ., Τσαρικ.

Μισθί, Τσαρικλί

ανάκ [aˈnak] Μαλακ.

Μαλακοπή

Πληθ. ανάκις [aˈnacis] Μαλακ.

Μαλακοπή

Από το παλαιότ. τουρκ. ουσ. enek = α) γνάθος β) ως διαλεκτ. σημ., κότσι αιγοπροβάτων γ) το μεγαλύτερο κότσι στο παιχνίδι αστράγαλοι. Η λ. και Πόντ. Για το παιχνίδι βλ. Κουκουλές (1948-1952: Α΄, 169).

1. Κότσι ζώου Αραβαν., Φερτάκ.

Αραβανί, Φερτάκαινα

Πβ. μακαρά

2. Κότσι χρησιμοποιούμενο στο γνωστό παιχνίδι αστράγαλοι Ανακ., Αξ., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Σίλατ., Τσαρικ., Φάρασ., Φερτάκ.

Ανακού, Αξός, Γούρδονος, Μαλακοπή, Μισθί, Σίλατα, Τσαρικλί, Φάρασα, Φερτάκαινα

: || Παροιμ. Μολύβωσεν γκα την ανάκαν ντου (Μολύβωσε καλά το κότσι του˙ Πέτυχε στην δουλειά ή την ζωή του· η σημ. λόγω του ότι το κότσι με χυμένο μέσα μολύβι είναι βαρύτερο και άρα διευκολύνει τις επιτυχείς βολές ) Φάρασ.

Φάρασα

-Λουκ.Λουκ.

Λουκόπουλος/Λουκάτος 1951

Συνών. κότσιλο :2, μακαρά, γαλεμσέε

ανακαινίζω ( ρ. ) ανακαινίζω [anaceˈnizo] Φερτάκ. ...