ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

αστράφτω ( ρ. ) αστράφτου [aˈstraftu] Μισθ., Σίλ. 'στράφτου [ˈstraftu] Σίλ. 'στράφτω [ˈstrafto] Σινασσ., Τελμ. γ', Εν. 'στράφτει [ˈstrafti] Φάρασ. 'στράφτ' [ˈstraft] Ανακ., Μαλακ. 'τράφτ' [ˈtraft] Μισθ. 'στράφτσ̑ει [ˈstraftʃi] Σίλ. στράφ’ [straf] Μισθ. στράβ' [strav] Μισθ. 'στράζ̑' [straʒ] Αξ. ...

αστράψιμο (ουσ. ουδ.) αστράψιμου [aˈstrapsimu] Μισθ. Από το ρ. αστράφτω (θ. αορ. αστραψ-) και το παραγωγ. επίθμ. -σιμο.

Λάμψη Συνών. παρλάτημα, σάφκι

άστρο ( ουσ. ουδ. ) άστρο [ˈastro] Αραβαν., Δίλ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Φάρασ., Φλογ. άστρου [ˈastru] Καρατζάβ., Μισθ., Σίλ. άστρος [ˈastros] Αραβαν. Αρσ. άστρους [ˈastrus] Μισθ. Πληθ. άστρες [ˈastres] Αραβαν. ...