μπαντέμι
(ουσ. ουδ.)
μπαdέμ'
[baˈdem]
Αραβαν., Αραβ., Ουλαγ.
μπαdάμ'
[baˈdam]
Μισθ.
μπα̈dα̈́μ'
[bæˈdæm]
Μισθ.
πατέμι
[paˈtemi]
Τσουχούρ., Φάρασ.
πα̈τα̈́μι
[pæˈtæmi]
Αφσάρ., Τσουχούρ.
Από το τουρκ. ουσ. badem = αμύγδαλο, όπου παλ. τύπ. badam και διαλεκτ. τύπ. bâdam (Tietze 2016: λ. badam και λ. badem).
1. Αμύγδαλο
ό.π.τ.
:
Ντου μπαντάμ' μας είχ’ν ένα γαζά μπαντάμια
(Η αμυγδαλιά μας είχε πολλά αμύγδαλα)
Μισθ.
-Κοτσαν.
Σερνιτσ̑οί 'τουν σώρουβαν μπαdάμια, ντα ναίτσ̑ις τσοιμόνdαν
(Όταν οι άντρες μάζευαν μύγδαλα, οι γυναίκες κοιμόντουσαν)
Μισθ.
-Φατ.
Ερ να 'υρεύιτι θετσ̑έτι τσ̑αι πατέμα
(Αν θέλετε, βάλτε και μύγδαλα, ενν. στο γλυκό)
-ΑΠΥ-Bağr.
2. Αμυγδαλιά
Μισθ., Φάρασ.
:
Ντου μπαντάμ' μας είχ’ν ένα γαζά μπαντάμια
(Η αμυγδαλιά μας είχε πολλά αμύγδαλα)
Μισθ.
-Κοτσαν.