ντουντουρτίζω
(ρ.)
ντουdουρτίζου
[dudur'tizu]
Μισθ.
Προστ.
ντουdούρτα
[du'durta]
Μισθ.
Από το αμτβ. τουρκ. διαλεκτ. ρ. tuturmak, tutturmak = ανάβω, φλέγομαι (βλ. Tietze 2019: λ. tuttur- Ι), βλ. και μτβ. τουρκ. διαλεκτ. ρ. tuturmak = ανάβω κάτι (για τον τύπο βλ. Karakurt 2017: 259). Πβ. τουρκ. tutuşturmak = ανάβω, φλέγομαι.
Ανάβω
:
Ντουdούρτα ζόπα
(Άναψε την σόμπα )
Μισθ.
-Κοτσαν.