ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ανέσια ( επίρρ. ) ενέσια [eˈnesça] Τελμ. ...

ανέψι (ουσ. ουδ.) ανέψ̑ι [aˈnepʃi] Αραβαν. ανέψ' [aˈneps] Μισθ. Μεσν. ουσ. ἀνέψι, από το ουσ. ἀνεψιός με υποκορ. επίθμ. -ιον > -ι. Πβ. εξάνεψο

Ξάδελφος ό.π.τ. : O αδελφός, ο αρραβωνιαστικός, είχιν αδέλφια μικρά, είχιν ανέψια· Εε, παίνιξαν ση γιαλίgουζα! (Ο αδελφός, ο αρραβωνιαστικός, είχε νεαρά αδέλφια, είχε ξαδέρφια· Eε, πήγαιναν επίσκεψη στην αρραβωνιαστικιά!) Μισθ. -ΑΠΥ-ΕΝΔ Συνών. ανεψιός, ξάδελφος

ανεψιός ( ουσ. αρσ. ) ανεψ̑ός [aneˈpʃos] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Σίλ., Σινασσ., Φλογ. ανιψ̑ός [aniˈpʃos] Μαλακ., Μισθ., Σίλ. ανιψιό [anipˈsço] Μισθ. 'νεψίος [neˈpsios] Φάρασ. Θηλ. ανεψ̑ά [aneˈpʃa] Αξ., Σίλ., Φλογ. ανιψ̑ά [aniˈpʃa] Μαλακ., Μισθ. ...