ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

οπίσω ( επίρρ. ) οπίσω [oˈpiso] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σίλ., Τελμ., Τσαρικ., Φλογ. οπίσου [oˈpisu] Σίλ., Φάρασ. οbίσου [oˈbisu] Φάρασ. οπίσ’ [oˈpis] Μισθ. πίσω [ˈpisο] Ανακ., Αξ., Ουλαγ. πίσου [ˈpisu] Ανακ., Σίλ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. πίζου [ˈpizu] Σίλ. επίσω [eˈpiso] Τελμ. ...

οπμάσκαλος (ουσ. αρσ.) οπμάσκαλους [opˈmaskalus] Σίλ. Πληθ. απμάσκαλουροι [apˈmaskaluri] Σίλ. Κατά τον Κωστάκη (1968: 182) από τη ευφημητ. φρ. οπ’ εμάς καλός = καλύτερος από εμάς.

Φάντασμα, βρικόλακας ό.π.τ. : Τση νύχτα γεβκάσ̑ι απμάσκαλουροι (Τη νύχτα πέρασαν φαντάσματα) Σίλ. -Κωστ.Σ. Άμα πεσανίσκιτ’ χωρίς βάφτσ̑ισμα, ’ενίσκιτι οπμάσκαλους (Αν πεθάνει αβάφτιστος, γίνεται βρικόλακας) Σίλ. -Κωστ.Σ.

Τροποποιήθηκε: 02/07/2025

-όπο ( επίθμ. ) -όπον [-ˈopon] Σινασσ. -όπο [-ˈopo] Ανακ., Σινασσ., Τελμ., Τζαλ., Τσαρικ., Φερτάκ. -όπ-πο [-ˈoppo] Αξ. -όπου [-ˈopu] Μισθ., Σίλ. Θηλ. -όπα [-ˈopa] Ουλαγ. -έπα [-ˈepa] Αξ. ...