ασκέλισμα (ουσ. ουδ.) ασκέλισμα [aˈscelizma] Σινασσ.

Σινασσός

'σ̑κέλισμα [ˈʃcelizma] Αξ.

Αξός

'σ̑ίλισμα [ˈʃilizma] Φλογ.

Φλογητά

ασκέλημα [aˈscelima] Μισθ.

Μισθί

σκέλιασμα [ˈsceʎazma] Τελμ.

Τελμησσός

Από το νεότ. ουσ. διασκέλισμα (Λεξ. Σομ.) με αποκοπή της πρόθ. αναλογ. προς το ρ. διασκελίζω, όπου και τύπ. σκελώ, ασκελώ. Ο τύπ. σκέλιασμα μόνο σε άσμ., παρεφθαρμένος αναλογ. προς το αμαρ. ρ. σκελιάζω.

1. Βήμα Αξ., Μισθ.

Αξός, Μισθί

: Μποίκι πένdι ασκελήμαδα οπίσ' (Κάνε πέντε βήματα πίσω) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. ασκέλα

2. To βήμα ως μονάδα μήκους Αξ., Φλογ.

Αξός, Φλογητά

: Σεράνdα 'σ̑κελίσματα ούτσ̑α και σεράνdα 'σ̑κελίσματα ούτσ̑α σ̑άν'νε ένα στάμα (Σαράντα δρασκελιές έτσι (οριζόντια) και σαράντα δρασκελιές έτσι (κάθετα) κάνουν ένα στρέμμα) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

Συνών. ασκελήμι, ασκελημιά

ασκέρης ( ουσ. αρσ. ) ασκέρης [aˈsceris] Σίλ. ασκιάρης [aˈscaris] Μισθ. ασκέρους [aˈscerus] Μισθ., Σίλ. ασκιάρους [aˈscarus] Μισθ. Πληθ. ασκέροι [aˈsceri] Σίλ., Φάρασ. ...