ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ποσάκας ( ουσ. αρσ. ) ποσάκας [po'sakas] Φάρασ. πουσ̑άκας [pu'ʃakas] Φάρασ. Κλητ. μπουσ̑άκα [bu'ʃaka] Φάρασ. Κλητ. μποσάκα [bοˈsaka] Φάρασ. ...

ποσί (ουσ. ουδ.) ποσ̑ί [poˈʃi] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Σινασσ. ποσ' [pos] Σινασσ. Από το παλαιότ. τουρκ. και διαλεκτ. ουσ. puşu ( <  αρμ. pʻoši, pʻuši, pʻušu < περσ.) = α) ελαφρύ τουρμπάνι που φορούσαν οι στρατιώτες β) είδος μαντηλιού που τυλίγεται στο κεφάλι, όπου και τύπ. poşu (Redhouse, THADS, λ. puşu I, TSS, λ. poşu).

Χρωματιστός κεφαλόδεσμος ό.π.τ. : Ετά το πόσ' κρέμασ' το στο κεφάλ’ του αλόγου (Αυτό το μαντήλι κρέμασέ το στο κεφάλι του αλόγου) Σινασσ. -Τακαδόπ. Μεταξώνα π͑οσ̑ί (Μεταξωτός κεφαλόδεσμος) Ανακ. -Κωστ.Α. Συνών. γεμενί, γιασμάκι, γιασμάς

Τροποποιήθηκε: 17/06/2025

πόσκαν () ...