ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

πράμα ( ουσ. ουδ. ) πράμα [ˈprama] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Αραβ., Μαλακ., Σίλατ., Σίλ., Σινασσ., Φάρασ., Φλογ. Πληθ. πράματα [ˈpramata] Αξ., Αφσάρ., Μαλακ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σίλ., Τσαρικ., Φάρασ., Φλογ. πράμαdα [ˈpramada] Μισθ. πράμαδα [ˈpramaða] Μισθ. ...

πραμάτεια (ουσ.) πραμάτεια [praˈmatça] Μισθ. Από το νεότ. ουσ. πραγμάτεια (με αποβολή του [γ] κατά την εξέλιξη πράγμα-πράμα) από το μεσν. πραγματεία (αρχ. σημ. "(επαγγελματική) ενασχόληση").

Εμπόρευμα : 'τουν ερόδαν ντιαβιαdζία, φέριξαν τάμα τ'νι ένα γαζά πραμάτειες για πούλημα (Όταν ερχόταν οι καμηλιέρηδες, έφερναν μαζί τους πολλά εμπορεύματα για πούλημα) Μισθ. -Κοτσαν.

πρασίδι ( ουσ. ) πρασίδι [praˈsiði] Σινασσ., Φερτάκ. πρασίδ' [praˈsið] Σινασσ., Φερτάκ. πρασ̑ίδι [praˈʃiði] Μισθ. πρασίτ' [praˈsit] Ποτάμ., Φερτάκ. πρασ̑ίρ' [praˈʃir] Αραβαν. πρασ̑ίχ' [praˈʃix] Αραβαν. πρασ̑ί [praˈʃi] Αξ., Γούρδ., Δίλ., Μισθ., Ουλαγ., Τσαρικ. πραΐδ' [praˈið] Φλογ. ...