ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

βαλάνι ( ουσ. ουδ. ) βαλάνι [vaˈlani] Σίλ., Σινασσ., Φλογ. αβαλάν' [avaˈlan] Μισθ. βαλάνκ' [vaˈlaŋk] Φλογ. αβαλάνg' [avaˈlaŋg] Αξ., Μισθ. αβαλάνdζ̑' [avaˈlandʒ] Μισθ. γουάνι [ˈɣwani] Φάρασ. γουάμπι [ˈɣwabi] Φάρασ. γόνι [ˈɣoni] Φάρασ. Πληθ. βαλάγκια [vaˈlaŋɟa] Φλογ. αβαλάνdζα [avaˈlandza] Μισθ. ...

βαλανιά (ουσ. θηλ.) βαλανιά [valaˈɲa] Σίλ. Νεότ. ουσ. βαλανιά (Λεξ. Σομ.), το οπ. από το ουσ. βαλάνι και το παραγωγ. επίθμ. -έα > -ιά.

Βελανιδιά : Βαλανιά μας ρεν έσ̑ει βαλάνια (Η βελανιδιά μας δεν έχει βελανίδια) Σίλ. -Κωστ.Σ. Συνών. βαλάνι :2, Πβ. θαμνί

βαλανόκκο ( ουσ. ουδ. ) γουανόκ-κο [ɣwaˈnokkο] Φάρασ. ...