σακά (I) (ουσ. ουδ.) σ̑ακά [ʃaˈka] Μαλακ., Σίλ.

Μαλακοπή, Σίλλη

σαχά [saˈxa] Σινασσ.

Σινασσός

Αρσ. σ̑αχάς [ʃaˈxas] Φάρασ.

Φάρασα

Πληθ. σαχάδια [saˈxaðʝa] Σινασσ.

Σινασσός

Από το τουρκ. ουσ. şaka = αστείο.

1. Αστείο ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. ασλανίχι, γιαρανλίκι, χωρατά

2. Ως επίρρ., στ' αστεία Σίλ.

Σίλλη

: Σ̑ακά τα λαλώ (Αστεία το λέω) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

Τροποποιήθηκε: 30/06/2025

σακαγού ( ουσ. ουδ. ) σακαγού [saka'ɣu ] Σινασσ. σακ-καβού [sakkaˈvu] Αξ. αgού [aˈgu] Σινασσ. ...