Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
γιαραλής ( επίθ. ) γιαραλούς [ʝaraˈlus] Φάρασ. γιαραλού [ʝaraˈlu] Αξ. Θηλ. γιαραλούσα [ʝaraˈlusa] Φάρασ. ...
γιαρανλίκι (ουσ. ουδ.) γα̈ρα̈ν-νίκι [ʝæræˈnici] Αφσάρ. γιαραν-νίχ̇ι [ʝaraˈnnïxi] Φάρασ. Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. yaranlık = αστείο.
Αστείο ό.π.τ. Συνών. ασλανίχι, σακά
γιαραντίζω ( ρ. ) γιαραdι̂́ζω [ʝaraˈdɯzo] Αραβαν., Γούρδ. γιαρατι-έω [ʝaratiˈeo] Αφσάρ., Φάρασ. γιαρατι-έγω [ʝaratiˈeɣo] Φάρασ. γιαρατι-έζω [ʝaratiˈezo] Αφσάρ. ...