θηλειά (ουσ. θηλ.) θηλειά [θeˈʎa] Σίλατ.

Σίλατα

θελειά [θeˈʎa] Σίλατ., Σινασσ.

Σίλατα, Σινασσός

χ̇ελειά [xeˈʎa] Αξ.

Αξός

χελειά [çeˈʎa] Γούρδ.

Γούρδονος

θελέ [θeˈle] Φάρασ.

Φάρασα

τ͑ιλέ [tʰiˈle] Σίλ.

Σίλλη

τσ̑ιλειά [tʃiˈʎa] Σίλ.

Σίλλη

Aπό το μεσν. ουσ. θηλεά.

1. Θηλειά Αξ., Γούρδ., Σίλ., Σινασσ., Φάρασ.

Αξός, Γούρδονος, Σίλλη, Σινασσός, Φάρασα

: Ποίσ' τα ένα τ͑ιλέ (Κάν' το μιά θηλειά) -Κωστ.Σ.

Κωστάκης 1968

|| Φρ. Χάχ'σαν το γουργούρι τ' 'ς χ̇ελειά (Του πέρασαν την θηλειά στον λαιμό˙ Τον έφεραν σε πολύ δύσκολη θέση) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

2. Κουμπότρυπα Αξ., Σινασσ.

Αξός, Σινασσός

3. Κουμπί Σίλατ., Σινασσ.

Σίλατα, Σινασσός

Συνών. γαλάτσι, κοτσάκι, ντογμές

4. Κρίκος για σκοινί Σινασσ.

Σινασσός

5. Κρεατοελιά Αξ.

Αξός

Συνών. ελιά

θηριακή ( ουσ. ) τ͑ηριάκ’ [tʰiˈrʝak] Ανακ. ...