ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ντεβεσοκερέν (ουσ. ουδ.) ντεβεσ̑οκερέν [deveʃoceˈren] Μαλακ. Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. deveçökerten = είδος αγριόχορτου με κίτρινα άνθη και πολλά αγκάθια που φυτρώνει σε άνυδρα εδάφη (THADS 4, λ. deveçökerten).

Είδος θάμνου γεμάτου αγκάθια, είδος κάκτου Μαλακ.

ντεβετζής ( ουσ. αρσ. ) ντεβεdζ̑ής [deveˈdʒis] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Ουλαγ., Τροχ., Φλογ. ντεβετζή [deveˈdzi] Ουλαγ., Σεμέντρ., Σίλ. τεβεdζή [teveˈdzi] Τροχ. ντεβετσής [deveˈtsis] Μισθ. ντα̈βα̈τζής [dævæˈdzis] Μισθ. Πληθ. ντεβεdζ̑ήδοι [deveˈdʒiði] Μαλακ. ντεβεdζ̑ήρε [deveˈdʒire] Γούρδ. νταβατζοί [davaˈdzi] Τσαρικ. ντεβεdζ̑ία [deveˈdʒia] Μισθ., Ουλαγ. ντα̈βα̈τζία [dævæˈdzia] Μισθ. ...