ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

χολιάζω ( ρ. ) χολιάζω [xoˈʎazo] Τελμ., Φλογ. χολιέζω [xoˈʎezo] Φάρασ. Παθ. χολιάζομαι [xo'ʎazome] Σινασσ., Φλογ. χολιάζουμαι [xοˈʎazume] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Σεμέντρ., Φερτάκ. χολιέζομαι [xοˈʎezome] Φάρασ. χολιέζουμαι [xοˈʎezume] Φάρασ. χολιαζιέμι [xoʎaˈzʝemi] Μισθ. χολιάζουμι [xοˈʎazumi] Μαλακ., Μισθ. Παθ., Αόρ. χολιάστα [xo'ʎasta] Γούρδ., Μαλακ., Σινασσ., Φλογ. χολιέστα [xo'ʎesta] Αφσάρ., Τσουχούρ., Φάρασ. ...

χολιακός (επίθ.) χολιακό [xoʎaˈko] Αξ., Γούρδ., Μισθ., Φλογ. Από το μεσν. επίθ. χολιακός =ευερέθιστος, το οπ. από το ουσ. χολή και το παραγωγ. επίθμ. -ιακός.

Οξύθυμος, θυμώδης, νευρικός ό.π.τ. : Ξυπνά δου πρωϊ θείο μ' μι δου τσίπλα σου μάτι τ', τσείδι ένα χολιακό (Ξυπνάει το πρωί ο θείος μου με την τσίμπλα στο μάτι, είναι όλο νεύρα) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ. Συνών. αψύς, χολιανός

χολιανός ( επίθ. ) χολιανός [xoʎaˈnos] Μαλακ. ...