ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ψιχίδι ( ουσ. ) ψισ̑ίδι [psiˈʃiði] Φάρασ. ψ̑ίχ' [pʃix] Αξ. ψίδ' [psið] Σίλατ., Σινασσ., Τζαλ., Φερτάκ. ψ̑ίδ' [pʃið] Μαλακ., Φλογ. ψίγ̑' [psiʝ] Ουλαγ. ψ̑ίγ̑' [pʃiʝ] Αξ. ψίτ' [psit] Φερτάκ. ψ̑ίρ' [pʃir] Αραβαν., Γούρδ. ψίι [ˈpsii] Μισθ. ψ̑ι [pʃi] Μισθ. ...

ψοφαρίζω (ρ.) ψοφαρίζω [psofaˈrizo] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Σίλατ., Σινασσ., Φάρασ., Φερτάκ. ψοφαρίζου [psofaˈrizu] Σίλ. ψοφαρώ [psofaˈro] Σίλ. Αόρ. ψοφάρ'σα [psoˈfarsa] Μαλακ., Φάρασ. ψοφάτσα [psoˈfatsa] Ουλαγ. Από το ουσ. ψόφος και το παραγωγ. επίθμ. -αρίζω/-αρώ.

Για ζώα και υβριστικά για αλλόθρησκους, σκοτώνω ό.π.τ. : Ψοφάτσαν ντο (Τον σκότωσαν σαν σκυλί) Ουλαγ. -Dawk. Ερ να μη μπορέσει, 'άν'τα ψοφαρίσω 'το το φίδι (Αν δεν μπορέσει, θα το σκοτώσω αυτό το φίδι) Φάρασ. -Θεοδ.Παραδ. Συνών. γκεμπερτώ, σκοτώνω

ψόφημα ( ουσ. ουδ. ) ψόφημα [ˈpsofima] Μισθ., Σίλ. ψόφισμα [ˈpsofizma] Φλογ. ...