ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γκεβισλεντίζω ( ρ. ) γκεβισ̑λεdίζω [ɟeviʃleˈdizo] Αραβαν. κεβισλετίζου [cevisleˈtizu] Φάρασ. ...

γκεβισλέτημα (ουσ. ουδ.) κεβισ̑λέτ’μα [ceviʃˈletma] Φάρασ. Από το αορ. θ. του ρ. γκεβισλετίζω, όπου και τύπ. κεβισ̑λέτίζω, και το παραγωγ. επίθμ. -μα, όπου και τύπ. -ημα.

Μηρυκασμός. Συνών. γκεβίς, κεβιστιέσιμα

γκεβρέκι ( επίθ. ) γκεβρέκ' [ɟeˈvrek] Αξ., Αραβαν., Μαλακ. γκα̈βρα̈́τσ̑' [gæˈvrætʃ] Μισθ. κεβρέκι [ceˈvreci] Φάρασ. καβράκι [kaˈvraci] Ανακ., Φάρασ. καβράκ' [kaˈvrak] Σινασσ. Πληθ. γκεβρέκια [ɟeˈvreca] Αξ., Μαλακ., Σίλατ. γκεβρέτσα̈ [ɟeˈvretsæ] Μισθ. γκα̈βρα̈́τσ̑α [gæˈvrætʃa] Μισθ. κεβρέκια [ceˈvreca] Φλογ. γκεβρέα [ɟeˈvrea] Σίλ. ...