ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γκεβεζές ( επίθ. ) γκεβεζές [ɟeveˈzes] Σίλ. κεβεζές [ceveˈzes] Σινασσ., Φάρασ. κα̈βα̈ζα̈́ς [kævæˈzæs] Αφσάρ., Τσουχούρ. γκεβεζέ [ɟeveˈze] Μαλακ., Μισθ. Θηλ. γκεβεζού [ɟeveˈzu] Σινασσ. κεβεζού [ceveˈzu] Φάρασ. κα̈βα̈ζού [kævæˈzu] Αφσάρ., Τσουχούρ. Πληθ. γκεβεζέδια [ɟeveˈzeðʝa] Μαλακ. ...

γκεβένι (ουσ. ουδ.) γκεβέν' [ɟeˈven] Αξ. κεβέν' [ceˈven] Τσουχούρ., Φερτάκ. Πληθ. κεβένια [ceˈveɲa] Αξ. Από το τουρκ. ουσ. geven (και keven) = τραγάκανθα, είδος αγκαθωτού φυτού που χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη.

Tραγάκανθα, είδος αγκαθωτού φυτού με κολλώδη χυμό που χρησιμοποιείται στην μελισσοκομία και στην υφαντική, αλλά και ως προσάναμμα Συνών. σίγρι, Πβ. κιτιρέ

Τροποποιήθηκε: 20/03/2025

γκεβίς ( ουσ. ουδ. ) γκεβίς̑ [ɟeˈviʃ] Αξ. γκεβίς [ɟeˈvis] Ανακ., Μαλακ., Ουλαγ., Τσαρικ. qεβίς̑ [qeˈviʃ] Φλογ. κεβίς [ceˈvis] Σινασσ. γκα̈βίς [ɟaˈvis] Μισθ. γκιάβις [ˈɟavis] Μισθ. ...