γκελετζί
(ουσ. ουδ.)
γκελετζ̑ί
[ɟeleˈdʒi]
Αραβαν., Σεμέντρ., Τελμ.
τζ̑ελετζ̑ί
[dʒeleˈdʒi]
Τελμ.
καλατζ̑ί
[kalaˈdʒi]
Σίλ.
κατζ̑ί
[kaˈdʒi]
Τσουχούρ., Φάρασ.
Από το παλαιό τουρκ. ουσ. keleci = λόγος, ομιλία, όπου και διαλεκτ. τύπ. geleci (Redhouse).
1. Λόγος, κουβέντα
ό.π.τ.
:
Αμμά έγερ να 'ν̑εί κό σου τ' γκαλατζ̑ί, 'γώ ούλα τα ρούχα σε τα ρώσου σένα
(Αλλά αν γίνει αυτό που είπες εσύ, εγώ όλα μου τα ρούχα θα τα δώσω σε σένα)
Σίλ.
-Dawk.JHS
Είπι μ' ρυό καλαdζ̑ά
(Μου είπε δυο λόγια)
Σίλ.
-Κωστ.Σ.
'γώ για τἔνα γκαλατζ̑ί κι μόνη ρώκα μιά λίρα
(Εγώ για μιά λέξη μόνο έδωσα μιά λίρα)
Σίλ.
-Dawk.
Aς μή τα αρτι̂ρντι̂́ζουμ' τα γκελετζ̑ά
(Ας μη τα σπαταλάμε τα λόγια, ας μην πολυλογούμε)
Αραβαν.
-Φωστ.-Κεσ.
Ούτσα τα γκελετζ̑ά καργιά μ' ντέν ντα σ̑ηκών'
(Τέτοια λόγια δεν τα ανέχεται η καρδιά μου)
Αραβαν.
-Φωστ.-Κεσ.
Γιαβρούδια μ’, να σας πω ένα γκελετζ̑ί, μα να το πιάσετε
(Παιδιά μου, να σας πω έναν λόγο, αλλά να τον προσέξετε)
Τελμ.
-Dawk.
Πολλά γκελετζ̑ά ντε γκρεύω
(Δεν θέλω πολλά λόγια)
Αραβαν.
-Φωστ.-Κεσ.
Ιού 'ς του γκελετζί απάν'
(Εδώ πάνω στην κουβέντα)
Σεμέντρ.
-ΚΜΣ-ΚΠ280
Κόφτω το κατζ̑ί σου
(Διακόπτω την ομιλία σου)
Φάρασ.
-Θεοδ.Ιστ.
|| Φρ.
Δίτω κατζί
(Δίνω λόγο˙ δίνω τον λόγο μου, υπόσχομαι)
Φάρασ.
-Θεοδ.Παραδ.
Ρώνω καλαdζ̑ί
(Δίνω λόγο˙ αρραβωνιάζω)
Σίλ.
-Κωστ.Σ.
Του ζενgίνη το μάλι, του φουκαρά τα κατζ̑ία
(Του πλούσιου τα πλούτη, του φουκαρά τα λόγια˙ όσο και να κατηγορεί ο φτωχός, το γεγονός παραμένει ότι ο πλούσιος έχει πλούτη κι αυτός τίποτα)
Φάρασ.
-Λουκ.Λουκ.
|| Παροιμ.
Του ούτι-ε 'ς χώρας τα κατζ̑ία, ίσάνι τζ̑ου 'ίνεται
(Όποιος ακούει τα λόγια του κόσμου, άνθρωπος δεν γίνεται˙ Δεν προκόβει όποιος ενδιαφέρεται υπερβολικά για το τι θα πει ο κόσμος)
Φάρασ.
-Λουκ.Λουκ.
Συνών.
είπεμα, λακιρντί, λάλημα, γκελέτζεμα
2. Συζήτηση
Φάρασ.
:
Σο κάτζ̑ί 'α βκούμε τσ̑ιπ του χωρού τα φσ̑άχε
(Στην συζήτηση θα εμφανιστούμε όλα τα παιδιά του χωριού)
-Θεοδ.Ιστ.
Συνών.
γκελέτζεμα
3. Αίνιγμα
Τελμ.
:
Και είπεν ένα τοχάφ γκελετζ̑ί, και γέλασεν
(Και είπε ένα περίεργο αίνιγμα και γέλασε)
Τελμ.
-Dawk.
Συνών.
τεκελεμές