ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

τσακίλι ( ουσ. ουδ. ) τσ̑ακι̂́λ [tʃaˈkɯl] Αξ., Μαλακ. τσ̑αγι̂́λ [tʃaˈɣɯl] Αξ. τσ̑αχι̂́λ [tʃaˈxɯl] Αξ., Φλογ. Πληθ. τσ̑αγαλία [tʃaɣaˈlia] Φάρασ. τσ̑ακι̂́λια [tʃaˈkɯʎa] Μαλακ., Σίλ. τσάχαλα [ˈtsaxala] Τσαρικ. ...

τσακίρης (επίθ.) τσ̑αχίρ [tʃaˈçir] Φάρασ. τσ̑ακούρης [tʃaˈkuris] Μισθ. Από το τουρκ. επίθ. çakır = γαλάζιος, για μάτια, όπου και διαλεκτ. τύπ. çahır. Η λ. ως επών. ήδη νεότ.

Γαλανομάτης ό.π.τ. Συνών. τσινί

τσακιρκάν ( ουσ. ουδ. ) τσακιρκιάν [tsacirˈcan] Μισθ. τσ̑ακιρτσάν [tʃacirˈtsan] Μισθ. τσ̑εκιργκέ [tʃecirˈɟe] Ανακ., Αξ., Δίλ., Ποτάμ., Φλογ. τσεκιρκέ [tsecirˈce] Φλογ. τσεκιργέ [tseciˈrʝe] Φλογ. ...