αλισχούνι (επίθ.) αλισ̑χούνι [aliˈʃxuni] Φάρασ.

Φάρασα

αλϋσ̑χΰν' [alyˈʃxyn] Μισθ.

Μισθί

Πληθ. αλισ̑χούνε [aliˈʃxune] Φάρασ.

Φάρασα

αλισ̑χούνα [aliˈʃxuna] Αφσάρ.

Αφσάρι

Από το τουρκ. επίθ. alışkın = συνηθισμένος σε κάτι.

Μαθημένος, αυτός που έχει συνηθίσει κάτι ό.π.τ.

ό.π.τ.

αλιτζής () αλι̂τζής [alɯˈdzis] Σίλ. αλι̂dζ̑ί [alɯˈdʒi] Ουλαγ. αλχαdζάς [alxaˈdzas] Φλογ. Πληθ. αλιdζ̑ι̂́δια [aliˈdʒɯðʝa] Φλογ. αλουτζίδια [aluˈdziðʝa] Ανακ. ...