Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
μανίζω(1) (I) ( ρ. ) μανίζω [maˈnizo] Σινασσ. ...
μανίκι (II) (ουσ. ουδ.) μανίκ' [μανίκ’] Αξ., Ουλαγ. μανίκια [maˈnica] Ουλαγ. Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. manik = α) γατάκι β) σκυλάκι γ) αρκουδάκι (Tietze 2019: λ. manuk/manık/manik).
Σκυλάκι ό.π.τ. : Έισ̑καν ένα μανίκ’ (είχαν ένα σκυλάκι) Ουλαγ. -Κεσ. Συνών. κουτίκα, σκυλόπο, ταζί
μανιτάρι ( ουσ. ουδ. ) μαϊτάρι [maiˈtari] Σινασσ. μαν'τ͑άρι [manˈtʰari] Σίλ. μαν'τάρ’ [manˈdar] Μισθ., Σίλατ., Φάρασ. μα̈ν’τα̈́ρ’ [mænʹtær] Μισθ. μεν'τ͑έρ' [menˈtʰer] Αξ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Φλογ. ...