ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γαζέτα ( ουσ. θηλ. ) γαζέτα [ɣaˈzeta] Σίλ., Σινασσ., Φάρασ. Αρσ. γαζετές [ɣazeˈtes] Φάρασ. γαζα̈τα̈́ς [ɣazæˈtæs] Αφσάρ., Τσουχούρ., Φάρασ. ...

γάζημα (ουσ. ουδ.) γάιτζημα [ˈɣaidzima] Σίλ. Από το ρ. καζντώ, όπου και τύπ. γαϊτζ̑ίζου, και το παραγωγ. επίθμ. -μα. Πβ. και τουρκ. kazıma = σκάψιμο.

Σκάψιμο Συνών. γρύξιμο, λάχτισμα, ρύξιμα

Τροποποιήθηκε: 23/05/2025

γάζιαγι ( ουσ. ουδ. ) qάζγιαγι̂ [ˈqazʝaʝɯ] Φλογ. γάζγαϊ [ˈɣazɣai] Αξ. κάιζαγου [ˈkaizaɣu] Φλογ. γάζγιαγι̂ς [ˈɣazʝaɣɯs] Μισθ. γάζ̑αχ [ˈɣazʝax] Μισθ. γάζ̑α [ˈɣazʝa] Μισθ. γάζι [ˈɣazi] Φάρασ. κάζι [ˈkazi] Τσουχούρ. γαζ [ɣaz] Σινασσ. ...