ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γάζιαγι ( ουσ. ουδ. ) qάζγιαγι̂ [ˈqazʝaʝɯ] Φλογ. γάζγαϊ [ˈɣazɣai] Αξ. κάιζαγου [ˈkaizaɣu] Φλογ. γάζγιαγι̂ς [ˈɣazʝaɣɯs] Μισθ. γάζ̑αχ [ˈɣazʝax] Μισθ. γάζ̑α [ˈɣazʝa] Μισθ. γάζι [ˈɣazi] Φάρασ. κάζι [ˈkazi] Τσουχούρ. γαζ [ɣaz] Σινασσ. ...

γαζούχ (ουσ. ουδ.) qαζι̂́χ [qaˈzɯx] Φλογ. γαζούχ [ɣaˈzux] Μισθ., Σινασσ. γιαζι̂́χ' [ʝaˈzɯx] Μισθ. Από το τουρκ. ουσ. kazık, όπου και διαλεκτ. τύπ. kazuk = α) πάσσαλος β) μτφ., δυσκολία, «παλούκι».

1. Πάσσαλος, παλούκι ό.π.τ. : Παππού, έχου τσ̑ι ντασ̑άχια, έχου τσ̑ι γιαζι̂́χ' απ'κάτ' (Παππού, έχω και αρχίδια, έχω και παλούκι από κάτω) Μισθ. -ΙΛΝΕ 887 || Φρ. 'πόμα ξερό qαζι̂́χ (Απόμεινα ξερό κούτσουρο˙ απέμεινα μόνος κι έρημος) Φλογ. -ΚΕΕΛ 1361 Συνών. πάλος, πασσάλι

β. Ειδικότ., ο πάσσαλος στον αργαλειό για το διάσιμο του στημονιού Μισθ.

2. Μτφ., δύσκολη κατάσταση, δυσχέρεια Μισθ. : || Φρ. Τάφσαν ντου 'να γαζούχ (Του έκαναν ένα καζίκι˙ τον δούλεψαν, το κορόιδεψαν) Μισθ. -Κοτσαν. Συνών. αγρί, εζιέτι, ζόρι

Τροποποιήθηκε: 19/06/2025

γάζω () ...