Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
τσουκί ( ουσ. ) τσουκ-κί [tsucˈci] Αραβαν., Σίλ. τσουκί [tsuˈci] Γούρδ. τσ̑ουτσ̑ί [tʃuˈtʃi] Μισθ., Τσαρικ., Τσελτ., Φάρασ. τζ̑ουdζ̑ί [dʒuˈdʒi] Φάρασ. ζουτσ̑ί [zuˈtʃi] Αφσάρ., Τσουχούρ. σουτσ̑ί [suˈtʃi] Τσαρικ. τσικ-κί [tsicˈci] Ουλαγ., Σίλ. τσικί [tsiˈci] Ανακ., Αραβ., Μαλακ., Σίλατ., Σινασσ., Τροχ., Φερτάκ., Φλογ. τσ̑ικί [tʃiˈci] Αξ., Σινασσ., Τροχ., Φερτάκ. τσουκνί [tsuˈkni] Αραβαν. ...
τσουκού (ουσ. ουδ.) τσ̑ουκού [tʃuˈku] Ανακ. Από το τουρκ. ουσ. çük = πέος.
Πέος Συνών. βιλλί, πορσούχος
τσουλιάζω ( ρ. ) τσουλιάζου [tsu'ʎazu] Σίλ. Αόρ. τσούλιασα ['tsuʎasa] Σίλ. Μτχ. τσουλιασμένους [tsuʎaˈzmenus] Σίλ. ...