τσουλιάζω (ρ.) τσουλιάζου [tsu'ʎazu] Σίλ.

Σίλλη

Αόρ. τσούλιασα ['tsuʎasa] Σίλ.

Σίλλη

Μτχ. τσουλιασμένους [tsuʎaˈzmenus] Σίλ.

Σίλλη

Από το ουσ. τσόλι, όπου και τύπ. τσ̑ούλ', και το παραγωγ. επίθμ. -ιάζω.

1. Καλύπτω, σκεπάζω με ύφασμα Σίλ.

Σίλλη

: Τσούλιασ' τέκνους (Σκέπασε το παιδί) Σίλ.

Σίλλη

-Κωστ.Σ.

Κωστάκης 1968

Συνών. αρμώνω :2, κουπώνω, σκεπάζω, Αντίθ ανοίγω :3

2. Κλείνω : Τσούλιασα τ' κ͑ιτάπι (Έκλεισα το βιβλίο) Σίλ.

Σίλλη

-Κωστ.Σ.

Κωστάκης 1968

Συνών. αρμώνω :1, καρακώνω, σφαλίζω, Αντίθ ανοίγω :1

Τροποποιήθηκε: 13/08/2025

τσουλούκ ( ουσ. ουδ. ) τσουλούκ [ tsuˈluk] Σινασσ. τσουλούχ [ tsuˈlux] Τροχ. τζουλούχ [ dzuˈlux] Τροχ. γκιουλούχ [ ɟuˈlux] Τροχ. ...