λαπάκι (ουσ. ουδ.) λαπάκ' [laˈpak] Αξ.

Αξός

Πληθ. λαπάχια [laˈpaça] Σίλ.

Σίλλη

λάπλα [ˈlapla] Σίλ.

Σίλλη

Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. lapak = χοντρή νιφάδα χιονιού (THADS, λ. lapak I).

1. Νιφάδες χιονιού Σίλ.

Σίλλη

Συνών. ζουλούπ :2, μπελίκι

2. Αναδιαπλασιαζόμενο ως επίρρ. για χιόνι, με (χοντρές) νιφάδες ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Λαπάχια λαπάχια κατεβάζ’ σ̑όνι (Ρίχνει χιόνι νιφάδες-νιφάδες) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

λαπάς ( ουσ. αρσ. ) λαπ͑άς [laˈpʰas] Φάρασ. λα̈π͑α̈́ς [læˈpʰæs] Φάρασ. λαπά [laˈpa] Μαλακ., Μισθ. λέπε [ˈlepe] Τσουχούρ. Πληθ. λαπάδια [laˈpaðʝa] Μαλακ. ...