ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

λαλάς
λάλημα
λαλιά
λαλώ
λαμναίνω
λάμνημα
λαμνί
λάμνω
λαμπάδα
λανάρι
λαναρίζω
λαντέν
-λαντίζω
λαντόνι
λάπαθο
λαπάκι
λαπάς
λάπος
λαπούτι
λάραγγο
λαρός

λανάρι ( ουσ. ουδ. ) λανάρι [laˈnari] Σινασσ. λανάρ' [laˈnar] Αραβαν., Γούρδ. νανάρ' [naˈnar] Αραβαν. ναλάρι [naˈlari] Σίλ. 'ανάριν [aˈnarin] Φάρασ. Θηλ. νανάρα [na ˈnara] Ανακ. ...

λαναρίζω (ρ.) λαναρίζω [lanaˈrizo] Γούρδ., Σινασσ. ναναρίζω [nanaˈrizo] Αραβαν. ναναρίζου [nanaˈrizu] Μισθ. λαγαρίζω [laɣaˈrizo] Σινασσ. Mεσν. ρ. λαναρίζω. O τύπ. ναναρίζω με αφομ. Ο τύπ. λαγαρίζω με παρετυμολ. προς το νεότ. ρ. λαγαρίζω ‘καθαρίζω’ < λαγαρός 'καθαρός’.

Ξαίνω μαλλί ό.π.τ. Συνών. γραίνω, ξαίνω :1, πετώ, ραντίζω

λαντέν ( ουσ. ουδ. ) λαdέν [laˈden] Αραβαν. ...