ξαίνω (ρ.) ξαίνω [ˈkseno] Αξ., Σινασσ.

Αξός, Σινασσός

ξάνω [ˈksano] Σινασσ., Φλογ.

Σινασσός, Φλογητά

ξανίσκω [ksaˈnisko] Σινασσ.

Σινασσός

ξανίσ̑κω [ksaˈniʃko] Φλογ.

Φλογητά

ξανίγω [ksaˈniɣo] Μαλακ.

Μαλακοπή

Παρατατ. ξάνισ̑κα [ˈksaniʃka] Φλογ.

Φλογητά

Αόρ. ἐξανα [ˈeksana] Μαλακ., Φλογ.

Μαλακοπή, Φλογητά

Υποτ. ξέσω [ˈkseso] Αξ.

Αξός

Από το αρχ. ρ. ξαίνω. Ο τύπ. ξανίγω παρετυμολ. από το ρ. ανοίγω.

1. Ξαίνω το μαλλί με τα χέρια ή με ειδικό τοξοειδές εργαλείο ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. γραίνω, λαναρίζω, ραντίζω

2. Σκορπίζω Φλογ.

Φλογητά

Συνών. ραντίζω

3. Κάνω ξεσκλίδια λόγω παλαιότητας Φλογ.

Φλογητά

: Τα τσόλια τ' έξανεν τα (Τα ρούχα του τα πάλιωσε, τα έλιωσε) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

ξανάπεσμα ( ουσ. ουδ. ) ξανάπεσμα [ksaˈnapezma] Μαλακ. ...