ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

κρόκος ( ουσ. αρσ. ) κορόκος [koˈrokos] Αραβαν., Γούρδ., Σινασσ. κορόκ-κος [koˈrokkos] Αραβαν. κορόκους [koˈrokus] Μαλακ. κορίκος [koˈrikos] Φλογ. λόκους [ˈlokus] Σίλ. Θηλ. κορόκα [koˈroka] Μισθ. ...

κρομμυδάρι (ουσ. ουδ.) Πληθ. κρομμυδάρια [kromiˈðarʝa] Ανακ. Από το ουσ. κρομμύδι και το παραγωγ. επίθ. -άρι.

Στον πληθ., στιφάδο

κρομμύδι ( ουσ. ουδ. ) κρομμύδι [kroˈmiði] Φάρασ. κρομμύδ' [kroˈmið] Ανακ., Αραβ., Μαλακ., Σινασσ., Τελμ., Φλογ. κρομμύτ' [kroˈmit] Φερτάκ. κρομμύι [kroˈmii] Δίλ., Μισθ. κρομμύ [kroˈmi] Αξ., Αραβαν., Γούρδ. κρομμύγ̑' [kroˈmiʝ] Αραβ., Ουλαγ., Σίλατ., Τροχ. κρομμύχ' [kroˈmix] Αξ. κρομμύρι [kroˈmiri] Αραβαν., Σίλ. κομμύρι [koˈmiri] Σίλ. ...