ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

κερατάς ( ουσ. αρσ. ) κερατάς [ceraˈtas] Σινασσ., Τελμ., Φάρασ. τσ̑ερατἀς [tʃeraˈtas] Αφσάρ., Φάρασ. τσ̑αρατάς [tʃaraˈtas] Φάρασ. Πληθ. τζαρατάδε [dzaraˈtaðe] Φκόσ. ...

κερατιά (ουσ. θηλ.) κερατιά [keraˈtça] Ανακ. Από το ουσ. κέρατο και το παραγωγ. επίθμ. -έα > -ιά.

Κερασφόρο πρόβατο

κέρατο ( ουσ. ουδ. ) κέρατο [ˈcerato] Αξ., Γούρδ., Σινασσ., Τροχ., Φλογ. τσ̑έρατου [ˈtʃeratu] Φάρασ. τσ̑έραdου [ˈtʃeradu] Μισθ. τσ̑έραδου [ˈtʃeraðu] Μισθ., Τσαρικ. τσ̑έροτο [ˈtʃeroto] Φάρασ. Πληθ. τσ̑έρατα [ˈtʃerata] Φάρασ. τσ̑έρετα [ˈtʃereta] Φάρασ. ...