κεράδι (ουσ. ουδ.) κεράδ' [ceˈrað] Μαλακ.

Μαλακοπή

κεράθι [ceˈraθi] Σινασσ.

Σινασσός

Πληθ. κεράδια [ceˈraðʝa] Μαλακ.

Μαλακοπή

Από το ουσ. κερί και το υποκορ. επίθμ. -άδι. Πβ. και το ήδη μεταγν. ουσ. κηρίδιον = κηρήθρα.

Κηρήθρα ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. κορόκκο, κουλούρι, πίτα

κέραμα ( ουσ. ουδ. ) τσ̑έράμα [ˈtʃerama] Μισθ. ...