ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ούτσα ( επίρρ. ) ούτσα ['utsa] Γούρδ., Μπέηκ., Σεμέντρ., Σίλατ., Τσαρικ., Φερτάκ. ούτσ̑α ['utʃa] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Καππ., Φερτάκ. αούτσ̑α [a'utʃa] Αξ., Τελμ., Τροχ., Φλογ. αούτσα [aʹutsa] Τσουχούρ. αβούτσα [aˈvutsa] Σινασσ. αβούτσ̑α [av'utʃa] Αραβ., Μαλακ., Ποτάμ., Σινασσ., Τροχ., Φλογ. αβουτσά [avu'tsa] Μαλακ., Ποτάμ., Σινασσ., Τροχ., Φλογ. βούτσα [ˈvutsa] Μισθ. αγούτσα [a'ɣutsa] Τελμ. χαούτσ̑α [xa'utʃa] Τσουχούρ., Φλογ. ...

-ούτσικα (επίθμ.) -ούτσικα [-ˈutsika] Ανακ., Μισθ., Σίλ., Σινασσ., Τελμ., Τσαρικ., Φάρασ., Φλογ. -ούτσ̑ικα [-ˈutʃika] Μαλακ., Μισθ., Σίλατ., Σίλ. -ούτζικα [-ˈudzika] Φάρασ. -ούσ̑κα [-ˈuʃka] Αξ. Μεσν. επίθμ. -ούτσικα, από μορφολογική επανανάλυση επιρρ. σε -ούτσικα που σχηματίστηκαν με την προσθήκη του επιθμ. -α σε θ. επιθ. -ούτσικ-, π.χ. καλούτσικα < καλούτσικος. Το -ούσ̑κα με αποβολή του άτονου [i] και απλοποίηση του συμφων. συμπλέγματος.

1. Μετεπιρρ. επίθμ. για τον σχηματ. επιρρ. με σημ. παρόμοια με αυτή της πρωτότυπης λέξης ό.π.τ. : αραβούτζικα (ακριβώς έτσι) Φάρασ. αψούτσικα (γρήγορα) Φάρασ., Σινασσ., Σίλ., Φλογ., Ανακ., Τσαρικ. ερκεντούτσικα (νωρίς) Φλογ., Αξ. Συνών. -ίτσικα

2. Με επιτατική σημ. Αξ., Φλογ. : 'δαρούτσικα (τώρα δα) Φλογ. Συνών. -ίτσικα

-ούτσικος ( επίθμ. ) -ούτσικο [-ˈutsiko] Ανακ., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Σινασσ. -ούτζικο [-ˈudziko] Σινασσ. -ούτσ̑ικο [-ˈutʃiko] Σίλατ., Φλογ. -ούτσικου [-ˈutsiku] Δίλ., Μαλακ., Σίλ. -ούσκος [-ˈuskos] Φάρασ. -ούσ̑κος [-ˈuʃkos] Φάρασ. -ούσκο [-ˈusko] Φάρασ. -ούσ̑κο [-ˈuʃko] Αξ. -ούσκου [-ˈusku] Φάρασ. -ούσ̑κου [-ˈuʃku] Φάρασ. ...