Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ουτιέγω ( ρ. ) ουτιέγω [uti'eɣo] Φάρασ. ουτιέου [uti'eu] Φάρασ. ...
ουτς (ουσ. ουδ.) ουτς [uts] Ουλαγ. Από το τουρκ. ουσ. uç = άκρη, μύτη.
Άκρη
ούτσα ( επίρρ. ) ούτσα ['utsa] Γούρδ., Μπέηκ., Σεμέντρ., Σίλατ., Τσαρικ., Φερτάκ. ούτσ̑α ['utʃa] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Καππ., Φερτάκ. αούτσ̑α [a'utʃa] Αξ., Τελμ., Τροχ., Φλογ. αούτσα [aʹutsa] Τσουχούρ. αβούτσα [aˈvutsa] Σινασσ. αβούτσ̑α [av'utʃa] Αραβ., Μαλακ., Ποτάμ., Σινασσ., Τροχ., Φλογ. αβουτσά [avu'tsa] Μαλακ., Ποτάμ., Σινασσ., Τροχ., Φλογ. βούτσα [ˈvutsa] Μισθ. αγούτσα [a'ɣutsa] Τελμ. χαούτσ̑α [xa'utʃa] Τσουχούρ., Φλογ. ...