ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γιορτή ( ουσ. θηλ. ) γιορτή [ʝorˈti] Ανακ., κ.α., Μισθ., Φλογ. γιορτσ̑ή [ʝorˈtʃi] Αραβαν., Γούρδ., Σίλ., Φλογ. 'ορτή [orˈti] Κίσκ., Φάρασ. Πληθ. γιορτάδες [ʝorˈtaðes] Δίλ. γιορτάις [ʝorˈtais] Μισθ. γιορτάρες [ʝorˈtares] Αραβαν. 'ορτάδις [orˈtaðis] Κίσκ., Φάρασ. γιορτήρες [ʝorˈtires] Σίλ. ...

γιοσμάς (επίθ.) γιοσμάς [ʝoˈzmas] Φάρασ. Θηλ. γιοσμά [ʝoˈzma] Φάρασ. γιοσμάσα [ʝoˈzmasa] Σινασσ. Νεότ. ουσ. γιοσμάς = που δεν είναι αγροίκος (Mackridge 2021: 204), το οπ. από το τουρκ. επίθ. yosma = α) όμορφος, χαριτωμένος β) κομψός γ) ως ουσ. κομψός, χαριτωμένος άνθρωπος δ) κομψή γυναίκα.

1. Μοντέρνος, της μόδας Φάρασ.

2. Φιλάρεσκη, κομψή γυναίκα Φάρασ. Πβ. κιμπάρης, μπιτσιμλούς

3. Ψηλή, όμορφη και καλή γυναίκα Σινασσ. Πβ. γκιουζέλ

γιούβα ( ουσ. θηλ. ) γιούβα [ˈʝuva] Σίλ. ...