ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

γιορούλντημα (ουσ. ουδ.) γιορούλντημα [ʝoˈruldima] Μισθ. Από το ρ. γιορουλντίζω και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Κούραση, κόπωση Συνών. απεστασιά, γιοργουνή, κάματος, κουρασιά

γιορουλντίζω ( ρ. ) γιορουλντίζω [ʝorulˈdizo] Τσαρικ., Φλογ. γιορουλτίζω [ʝorulˈtizo] Μαλακ. γιορουλντίζου [ʝorulˈdizu] Μισθ. γιορουλντούζω [ʝorulˈduzo] Αραβαν. γιορουλντώ [ʝorulˈdo] Φλογ. γιορουλντού [ʝorulˈdu] Ουλαγ. Αόρ. γιορούλτ'σα [ʝoˈrultsa] Μισθ. γιουρούτ'σα [ʝuˈrutsa] Αξ. Παθ., Μτχ. γιορουλντημένου [ʝoruldiˈmenu] Μισθ. ...