γιορουλντίζω (ρ.) γιορουλντίζω [ʝorulˈdizo] Τσαρικ., Φλογ.

Τσαρικλί, Φλογητά

γιορουλτίζω [ʝorulˈtizo] Μαλακ.

Μαλακοπή

γιορουλντίζου [ʝorulˈdizu] Μισθ.

Μισθί

γιορουλντούζω [ʝorulˈduzo] Αραβαν.

Αραβανί

γιορουλντώ [ʝorulˈdo] Φλογ.

Φλογητά

γιορουλντού [ʝorulˈdu] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

Αόρ. γιορούλτ'σα [ʝoˈrultsa] Μισθ.

Μισθί

Παθ. Μτχ. γιορουλντημένου [ʝoruldiˈmenu] Μισθ.

Μισθί

Από το τουρκ. ρ. yorulmak = κουράζομαι.

Κουράζομαι ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Γιορούλντ’σα και «Οφ» είπα (Κουράστηκα και είπα: «Ούφ») Φλογ.

Φλογητά

-ΚΜΣ-CD

ΚΜΣ-CD

Τσιφτσής ντου μουχώπουρου αψά γιορουλντίζ’ (Ο αγρότης το φθινόπωρο γρήγορα κουράζεται) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Μποσουνά με γιορουλντάτ' (Άδικα μην κουράζεστε) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Κεσ.

Κεσίσογλου 1951

|| Ασμ. Πήα, πήα, γιορούλτ'σα, στράδα μακριά.
Γιορούλτ'σαν τα γόνατά μ', κακίτσα μ' (Πήγα, πήγα, κουράστηκα, δρόμο μακρύ.
Κουράστηκαν τα γόνατά μου, γιαγιάκα μου
(γαμήλιο άσμ.)) Μισθ.

Μισθί

-Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

Συνών. πεστανίσκω

γιορτάσι ( ουσ. ουδ. ) γιορτάσι [ʝorˈtasi] Σεμέντρ. ...