γιουβαρλαντίζω (ρ.) γιουβαρλαdίζου [ʝuvarlaˈdizu] Μισθ.

Μισθί

γιουβαρλατίζου [ʝuvarlaˈtizu] Φάρασ.

Φάρασα

γιουβαρλαdώ [ʝuvarlaˈdo] Σίλ., Φλογ.

Σίλλη, Φλογητά

Παρατατ. γιουβαρλάdανα [ʝuvarˈladana] Φλογ.

Φλογητά

Αόρ. γιουβαρλάτζησα [ʝuvarˈladzisa] Σίλ.

Σίλλη

γιουβαρλάτσ̑ησα [ʝuvarˈlatʃisa] Σίλ.

Σίλλη

γιουβαρλάτ'σ̑α [ʝuvarˈlatʃa] Αξ., Σίλ.

Αξός, Σίλλη

γι̂βαρλάντ'σα [ɣɯvarˈlantsa] Τροχ.

Τροχός

Από το νεότ. γιουβαρλαδίζω (πβ. Δαπόντ. Δακ. ἐφ. 28.1.113 «εἶχαν ἕτοιμα τὰ ἀναγκαῖα […] διὰ νὰ τὰ ἔχουν μετερίζι καὶ γιουβαρλαδίζοντάς τα νὰ πηγαίνουν ἕως εἰς τὸ κάστρον»), το οπ. το τουρκ. ρ. yuvarlamak = κυλάω.

1. Μτβ., κυλώ Φλογ.

Φλογητά

: Μαίνισ̑καν σα καταφύδια, γιουβαρλάdαναν εκεί το μέγα το πέτρα (Έμπαιναν στα υπόγεια καταφύγια, κύλαγαν εκεί την μεγάλη πέτρα, ενν. για να κλείσει η είσοδος) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

Συνών. κατρακυλώ, κυλώ

β. Ρίχνω κάποιον κάτω Αξ.

Αξός

: Γιουβαρλάτ’σ̑α το, επειδή ντίστιζαμ’ πολύ (Τον έριξα κάτω, επειδή μαλώναμε πολύ ) Αξ.

Αξός

-ΙΛΝΕ 1556

Τσολακίδης 2025

2. Κυλιέμαι, κουτρουβαλώ Μισθ.

Μισθί

: Ντώκα κάτου, γιουβαρλάτζησα, πάλ’ καλά και ρε σκοτώσ'κα (Έπεσα κάτω, κουτρουβαλιάστηκα, πάλι καλά που δεν σκοτώθηκα) Σίλ.

Σίλλη

-Ταλιανίδ.Ερωτημ.

Ταλιανίδης 1924

Γιουβαρλαdίζου απέσ' σα τσαbούρια (Κυλιέμαι μέσα στις λάσπες) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Γι̂βαρλάντ’σεν, έπεσεν κούπαλλα (Κυλίστηκε, έπεσε μπρούμυτα) Τροχ.

Τροχός

-ΙΛΝΕ 1556

Τσολακίδης 2025

Συνών. γιαγνατίζω

3. Κάνω κάτι στρογγυλό Φάρασ.

Φάρασα

Συνών. στρογγυλίζω, τεκερλετίζω :1, τοπαρλατίζω

4. Ισοπεδώνω τον πηλό στο δώμα Σίλ.

Σίλλη

: Γιουβαρλάτσ̑ησαμ’ ντούμα μας (Πατήσαμε το χώμα στο δώμα μας) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

Συνών. κυλιντρώνω

Τροποποιήθηκε: 20/03/2025

γιούζμπασης ( ουσ. αρσ. ) γιούζμπασ̑ης [ˈʝuzbaʃis] Μπέηκ., Φάρασ. γΰζbασ̑ης [ˈʝyzbaʃis] Φλογ. ούζbασ̑ι̂ [ˈuzbasɯ] Ουλαγ. ...