ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

εδεκειά ( επίρρ. ) 'ντεκειά [deˈca] Αξ., Σεμέντρ. 'τεκειά [teˈca] Μαλακ., Σίλ. 'τεκά [teˈka] Σίλ. 'δετσ̑ά [ðeˈtʃa] Μισθ. 'ντετσ̑ά [deˈtʃa] Μισθ., Τσαρικ. 'δετσού [ðeˈtsu] Μισθ. 'ντετσ̑ού [deˈtʃu] Μισθ., Τσαρικ. 'ντεετσού [deeˈtsu] Μισθ. 'δετσειζού [ðetsiˈzu] Μισθ. 'ντετσειζού [detsiˈzu] Μισθ. ...

εδεκειάορτα (επίρρ.) 'ντετσούρτα [deˈtsurta] Μισθ. 'τεκειάορτα [teˈcaorta] Σίλ. Από τα επιρρ. εδεκειά, όπου και τύπ. ντετσού και τεκειά, και ορθά, όπου και τύπ. ορτά.

Εκεί πέρα : Άμι αράdα 'ντετσούρτα, μπέλκι να ντα βρίσ̑κεις (Πήγαινε ψάξε εκεί πέρα, μήπως τα βρεις) Μισθ. -Φατ. Να υπάεις πιο 'τεκειάορτα (Να πας εκεί πέρα) Σίλ. -Κωστ.Σ.

εδεκείνος ( αντων. ) 'ντεκεινό [deciˈno] Ουλαγ. Πληθ., Γεν. 'ντεκεινιαρώ [deciɲaˈro] Ουλαγ., Τσαρικ. 'ντεκεινdζ̑αρώ [decindʒaˈro] Ουλαγ. ...