ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γκιουζέλ ( επίθ. ) γκιουζέλ [ɟuˈzel] Αξ., Μισθ., Τροχ. γκιοζέλ [ɟoˈzel] Ουλαγ. γκιουζάλ [ɟuˈzal] Μισθ. κοτζέλ [koˈdzel] Ανακ. κουζέλι [kuˈzeli] Τσουχούρ., Φάρασ. κουζα̈́λι [kuˈzæli] Αφσάρ. γκιουζελίμ [ɟuzeˈlim] Μισθ. γκϋζελί [ɟyzeˈli] Αξ. Γεν. γκϋζελιδιού [ɟyzeliˈðʝu] Τελμ. Θηλ. κουζέλ'σσα [kuˈzelsa] Φάρασ. ...

γκιουζελίκι (ουσ. ουδ.) γκιουζελίκ [ɟuzeˈlik] Αξ. γκιουζελίχ [ɟuzeˈlix] Φάρασ. κουζελίκι [kuzeˈlici] Τσουχούρ. κουζελίχι [kuzeˈliçi] Φάρασ. κουζελιέχι [kuzeˈʎeçi] Φάρασ. Από το τουρκ. ουσ. güzellik = ομορφιά.

Ομορφιά ό.π.τ. : Σάμου τα είδινι γαραχτιέσανι τα φτάλμα του 'σ' το κουζελίκι του (Όταν την είδε θάμπωσαν τα μάτια του από την ομορφιά της) Τσουχούρ. -ΑΠΥ-Bağr. || Ασμ. Σώνεται τσαι βκαίνει γιαβρούμ σου δώμα πάνου,
'ίνεται του κουζελιέχι τ' 'σ' του ήτουν 'ς τ' ἀνου (Σηκώνεται και βγαίνει το μωρό μου στο δώμα επάνω,
γίνεται η ομορφιά της από ό,τι ήταν παραπάνω) Φάρασ. -Λαμπρ. Συνών. γιαχίσι :1, γκεντσιλίκι :2, κελεσλίκι, ομορφιά

γκιούλι ( ουσ. ) γκΰλ' [ɟyl] Ουλαγ., Τελμ. γκιούλ' [ɟul] Αραβαν., Αραβ., Μαλακ., Τελμ. κιούλι [ˈculi] Ανακ. γκούλι [ˈguli] Δίλ., Κίσκ., Μαλακ., Μισθ., Σίλ. γκούλ' [gul] Μαλακ., Μισθ. κούλι [ˈkuli] Σινασσ., Τσουχούρ., Φάρασ. κούλ' [kul] Φλογ. ...